Joh. v Oldenbarnevelt

Donderdag 4 April 1940

Lieve allemaal!

Ik zal maar weer eens beginnen aan een brief voor jullie, want morgenavond, of anders Zaterdagmorgen, hopen we in Colombo aan te komen. Of daar gelegenheid bestaat om een brief te posten weet ik nog niet, maar ik zal er alvast maar op rekenen.

We schieten nu al aardig op. We varen nu al sinds 5 dagen op den Indischen Oceaan en hebben in dit tijdperk niets anders gezien dan water en lucht.

In Port Said zijn we voor 't laatst aan de wal geweest. We hebben daar reusachtig genoten. Ik heb nooit een plaats gezien waar alles er zoo vuil en rommelig uitziet en waar de menschen, natuurlijk niet allemaal, er zoo slordig uitzien.

Zooals jullie wel merken zult, ben ik nog steeds goed gezond en in de beste stemming. Toch zal ik blij wezen als we eenmaal in Indië zijn. Ik ben niet geschikt om op zee te varen. Het is iederen dag hetzelfde, water en lucht. Ook de stemming onder de jongens laat af en toe wel wat te wenschen over. Maar ja, dat komt waarschijnlijk door de warmte. Het was tenminste vanavond in het zwembad 83 graden, een temperatuur die in Holland slechts zelden voorkomt. Toch heb ik er bijna geen last van, al transpireeren we af en toe geweldig. Het is echter wel waar, dat we een heele dag niets doen, dan flink Maleisch leeren en luister naar wat ons verteld wordt over Indië. Het grootste gedeelte van een dag doen we echter heelemaal niets.

Morgenochtend hebben we feest, tenminste er worden dan verschillende wedstrijden georganiseerd. Dat we dan ook wel kunnen zweeten geloof ik wel.

Iederen avond gaan we zwemmen, heerlijk. Ook iedere dag schoon ondergoed aantrekken. Er zijn hier een stel Chineezen aan boord, en die wasschen voor een paar cent je kleeren. Daar ik nu maar één overhemd bij me heb, heb ik dit gisteren zelf moeten wasschen, want dat moet ik morgenochtend bij die wedstrijden aantrekken.

Ik was zoo eens trotsch, dat het zoo prachtig schoon was geworden. Het duurt nl. een paar dagen, eer je van de Chineezen je kleeren terugontvangt.

Jullie zien dus, dat ik met nog best vermaak. Ook mogen we in Colombo weer de was op. We gaan dan evenals in Genua een trip door de stad maken. Ik kan daarover echter niet schrijven, want dan moet deze brief al gepost zijn. Ik ben echter van plan als ik in Indië eenmaal op dreef ben, ik een volledige reisbeschrijving zal sturen.

Ik ga nu voor vandaag eindigen, dan kan ik morgen of overmorgen deze brief verder schrijven, ook hoe die wedstrijden zijn afgeloopen. Ook een paar fototjes zal ik er bij insluiten.

Ziezo, ik zal maar weer eens verder gaan schrijven. We hebben reuze veel lol gehad vanmorgen. Ik kon ook nog een prijsje in de wacht sleepen. nl. de derde prijs, met zoogenaamde autoraces. We moesten op een karretje gaan zitten, dan langs een touw ons over het dek trekkend omdraaien en weer terug. Een paar blaren op m'n handen moet ik er voor over hebben. De prijs bestond uit een zilveren sigarettenpijpje. Verder hebben we nog kussengevechten (???) geleverd, en ook nog vele andere spelen waaronder een reuze leuk spel, nl. appelhappen. Er werden 2 tonnen met water neergezet, waarin in iedere ton een appel. Deze moesten we er dan uithappen. Dat we allen dropen van het water, zal jullie wel niet verwonderen, want we moesten heel ons hoofd onder dompelen om die appel te krijgen, maar het was weer gauw droog.

Morgenochtend hopen we in Colombo op het eiland Ceylon aan te komen. Op deze plaats gaan we dan weer een trip maken. Enfin, dat hooren jullie nog wel. We moeten vanavond al aardappelen schillen, in plaats van morgenochtend.

Ziezo lieve allemaal, nu ga ik jullie groeten en wensch jullie weer al het beste toe. De reis begint u al aardig op te schieten hé, we zijn nu al 14 dagen onderweg en als jullie deze brief ontvangen, dan hoop ik in Indië te zijn aangekomen.

Allen dus hartelijk gegroet van jullie zoon en br. Ko

P.s. Ook de groeten aan de andere bekenden als <onleesbaar> enz.