Joh. v Oldenbarnevelt

Genua, dd 22 Maart 1940

Lieve Ouders, broers, z,

Hiermede begin ik dan met het schrijven van m'n eerste brief naar huis. Ik kan jullie dus gauw tevreden stellen door te vertellen, dat ik in prima conditie ben aangekomen hier in Genua.

We hebben, in één woord gezegd, een bijzonder mooie reis gehad met de trein. Op de minuut af, zooals in de dienstregeling was opgegeven, was de trein hier gearriveerd, en wel nu vanavond, de Vrijdag, om 3 minuten over half acht. De trein stopte vlak bij de boot.

Om te vertellen in welke plaatsen we allemaal gestopt hebben, zou geen doen zijn en is niet noodig ook, daar we toch niet uit de trein mochten. Het eerste gedeelte, dus vanaf Den Haag tot diep in Frankrijk was niet veel aan. Dat komt ook omdat we toen 's nachts gereisd hebben, in Frankrijk bedoel ik dan, en we waren even 12 uur Holl. Tijd in Parijs. Het spreekt vanzelf, dat we niet veel geslapen hebben. Overal waar we kwamen om te stoppen, was een beetje licht te zien en vooral ook soldaten. We hebben aan deze soldaten heel wat sigaretten gegeven, al mochten ze ze niet aannemen, maar zoo stiekem kregen ze er toch nog heel wat en ze waren er ?? blij mee, want de sigaretten in Frankrijk zijn op 't oogenblik verschrikkelijk duur.

Ik wilde uit aardigheid ook een pakje koopen en zou daar ..... 70 cent voor 20 sigaretten moeten betalen.

Toch heb ik die nacht nog enkele uren geslapen. Vrijdagmorgen echter, tegen 11 uur kwamen de bergen in zicht. Zoo'n indrukwekkend schouwspel als dit is, is niet te beschrijven. Die duizelingwekkende hoogten bedekt met sneeuw, waartegen overal typisch gebouwde huisjes in 't groene gras en bosschen. Het was een schouwspel om nooit en nooit te vergeten. Ik had nooit kunnen denken, dat er zoo iets moois bestond. Af en toe gingen we onder die bergen door tunnels, o.a. Door de Simplon tunnel, op de grens tussschen Frankrijk en Italië.

Italië, je kunt je haast niet voorstellen, dat je daar zit. We zijn hier in Genua natuurlijk in 't donker aangekomen. De boot ligt midden in de stad. Genua is op hooge heuvels gebouwd en als je er buiten staat, dan zie je overal lichtjes, in tegenstelling met Frankrijk, waar je zowat niets geen licht zag en we 's nachts met verduisterde trein moesten rijden. Overdag mochten we echter zooveel zien als we wilden, maar foto's mochten niet gemaakt worden natuurlijk.

We zijn in de bergen geweest met de trein en flink hoog ook. Ik kreeg een gevoel over me, als ik stoppen in m'n ooren kreeg en ik wist natuurlijk niet wat het was. Al gauw merkte ik echter dat iedereen daar last van had. Een “deskundige” op dat gebied vertelde echter, dat het kwam, doordat we op zoo'n groote hoogte waren. Je kon het dan ook merken, als je naar beneden ging, ging het over, kwam je daarentegen weer hoogerop, dan kreeg je datzelfde gevoel weer over je. De stemming liet echter niets te wenschen over en we hebben ons dan ook geen oogenblik verveeld tot nu toe.

Het eten in de trein was echter niet voldoende en vanmiddag hebben we voor eigen rekening nog iets gebruikt in Italië, even voor Turijn. Het smaakte best en we waren met z'n vieren precies ƒ 5,- armer voor een sober ontbijtje. We hebben er echter plezier van gehad en geld hebben we voorloopig nog genoeg, al hebben we als 't ware “gewoon”om nooit meer meer op eigen rekening te gaan eten, trouwens dit was ook niet meer noodig, want hier aan boord hebben we een flinke maaltijd gehad, die reusachtig smaakte.

Ik kreeg namelijk in Aalsmeer nog ƒ 52,- , dus niet slecht hé!

Het is de bedoeling, dat we Zaterdagavond tusschen 10 en 11 uur afvaren. Het is maar het beste, dat jullie niet schrijven voor ik het adres in Indië weet, wacht, ik zal het even vragen wat het adres is, dan kan ik als ik daar aankom een brief van jullie aantreffen, of tenminste na een paar dagen ontvangen.

Het adres is dan. 15e Dep. Bat. Inf. K.N.I.L.

Bandoeng N.I.

Nu weten jullie tenminste waar naar toe te schrijven. Ik ga nu eindigen, want het is al aardig laat geworden. Het is wel geen avondappel, maar we hebben gisternacht al niet veel geslapen en ik ben van plan om vannacht juist heerlijk te slapen. Ik eindig dus met een hartelijkste groeten.

Jullie zoon en broer

Ko Droogers

a/b m.s. Joh. v. Oldenbarnevelt

aan dit adres echter niet schrijven want dan bestaat er groote kans dat ik een brief niet ontvang. We zitten hier aan boord reusachtig!

Deze brief heb ik, zooals gewoonlijk niet nagelezen, dus e.v. fouten maar over 't hoofd lezen.