Eigen computers

In Bolsward kocht ik begin tachtiger jaren een programmeerbare rekenmachine. De HP-11C. Er viel mee te programmeren door alle rekenstapjes stuk voor stuk in te voeren. Het was een heel gedoe, zeker als het programma niet werkte, dan moest je al stapjes opnieuw doorlopen.

Peter, mijn broer, raakte ook in de ban van de computer, hij had iets meer geld dan ik en kocht de onvolprezen VIC 20. Het apparaat bestond uit een toetsenbord met ingebouwde computer. Het beeld was de TV. Het was mogelijk om programma’s op een cassettebandje te zetten en daar weer vanaf te lezen. Programmeren ging in Basic.

Het apparaat had 5K geheugen, volgens de leverancier kon deze computer heel lang mee, je kon altijd blijven uitbreiden. Zo kon je er een floppy disk op aansluiten en een printer. Die heeft Peter nooit gekocht.

We zaten er tot diep in de nacht op te programmeren, vooral spelletjes.

Omstreeks 1985 kocht ik mijn eerste computer. Het was een Joyce. Twee diskdrives waar schijven van 3" in gingen. Een obscuur formaat wat bijna nergens te krijgen was. Er paste ongeveer 720Kb op. Dat was zoveel dat ik er maar weinig van nodig had. Het besturingssysteem van CP/M. Programmeren kon eerst in Basic, maar later ook in een Pascal.

De Joyce startte op van een disk. Ik had twee verschillende mogelijkheden: een voor een tekstverwerken, de andere voor CP/M.

Het apparaat had 512K aan geheugen. Dat was zoveel dat een deel daarvan voor een zeer snelle interne harde schijf was gebruikt. Dat was verleidelijk om te gebruiken, maar als de computer vastliep, was alles wat op die schijf stond kwijt. Er hoorde ook een printer bij, een dot-matrix printer die veel herrie maakte en niet snel was. De printer gebruikte kettingpapier.

Ik heb nog een soort file-edit programma geschreven in assembly. Daar liep de computer vreselijk vaak mee vast.