De Backup

Eind jaren tachtig werkte ik bij een groot congrescentrum. Ik was de ICT afdeling, mijn leidinggevende was het hoofd van de administratie die meer van boekhouden wist dan van ICT.

Er waren wat PC’s het bedrijf binnen gekomen. Later werden die via een Novell netwerk aan elkaar gekoppeld. Op die PC’s werd vooral WordPerfect gedraaid, een boekhoudprogramma en het reserveringssysteem voor het hotel. Dat laatste programma draaide op een eigen 'minicomputer'. De PC’s hadden een soort terminalaansluiting via RS232 met een snelheid van 9600 tekens per seconde.

In mijn enthousiasme had ik met Foxpro, een soort DBase, een programma geschreven waar de reserveringen voor seniorenvakanties mee konden worden beheerd. Er zaten honderden senioren in dat systeem die bij ons vakantie kwamen vieren. Als die gegevens kwijt raakten, zou dat een behoorlijke schadepost zijn. Zaak dus om de backup op orde te houden. Een van de menu keuzes was dus: maak backup. De gegevens werden dan op een losse floppy geschreven. De gebruiker van het programma deed dat trouw om de week.

Op een dag waren er zoveel senioren in het systeem, dat het allemaal niet meer op een floppy paste. Toch was de flop ruim 1 Mb!

Het bleek dat ik de gegevens domweg over de oude heen schreef, daardoor was er tijdelijk te weinig ruimte op de schijf. Dit probleem was makkelijk te verhelpen: eerst de oude bestanden wissen, dan de backup maken.

Ik maakte echter een klein foutje, mijn programma wiste niet de bestanden van de floppy, maar de productie bestanden. De oude nog werkende backup was twee weken oud, dus was er twee weken werk kwijt.

Een paar dagen later zat ik samen met mijn leidinggevende bij de directeur. De directeur gaf mijn arme baas verschrikkelijk op zijn vet: 'Jij bent verantwoordelijk voor de ICT, zorg dat het niet meer gebeurd.'

Terug op de gang kreeg ik een duidelijke opdracht van mijn baas: "Bestel direct een goede backup tape."